ناباروری بر سلامت کلی و زندگی اجتماعی افراد و زوجین تأثیر منفی میگذارد. تا به امروز، سندرم تخمدان پلیکیستیک، نارسایی اولیه تخمدان، انسداد لوله فالوپ، آندومتریوز و چسبندگی داخل رحمی به عنوان علل اولیه ناباروری در زنان شناسایی شدهاند. با این حال، علیرغم تلاشهای پزشکان و محققان جهت به دست آوردن یک روش درمانی مؤثر، موفقیت نسبتا کمی در مبارزه با ناباروری زنان به وجود آمده است. تحقیقات قابل توجهی سلولهای بنیادی مزانشیمی را به عنوان منبعی بهینه برای درمان اختلالات ناباروری نشان داده است. ما تلاش کردیم تا مطالعات موجود در مورد پتانسیل درمانی سلولهای بنیادی مزانشیمی در مبارزه با ناباروری در زنان را با تمرکز بر مکانیسمهای اساسی که از طریق آن سلولهای بنیادی میتوانند اثر اختلالات تخمدانی را کاهش دهند، بررسی کنیم. همچنین در مورد کاربرد پیش بالینی و بالینی درمان با سلولهای بنیادی، محدودیت آنها و چشمانداز آینده برای به حداقل رساندن این محدودیت ها بحث کردیم.