مقدمه: لقاح آزمایشگاهی از بسیاری جهات پیشرفت کرده است و تکنیکهای جدید چالشبرانگیز هستند. انتقال بلاستوسیست یک روش جایگزین برای انتقال جنین (ET) برای بهبود نتایج لقاح آزمایشگاهی است.
هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر بارداریهای ناشی از ET در مرحله بلاستوسیست نسبت به مرحله کلیواژ در سیکلهای فریز شده انجام شد تا روش بهتری برای کمک باروری انتخاب شود.
مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 194 زن مراجعهکننده به پژوهشکده علوم تولیدمثل یزد در فاصله زمانی فروردین 1398 تا آذر 1399 انجام شد. زنان شرکتکننده کاندید سیکل فریز در دو مرحله بلاستوسیست یا کلیواژ بودند. این مطالعه نتایج حاملگی و جنین را در 2 گروه ET در بلاستوسیست یا کلیواژ مقایسه کرد.
نتایج: نتایج نشان داد که گروه مرحله بلاستوسیست نسبت به گروه مرحله کلیواژ دارای سطوح بالاتری از هورمون آنتیمولرین، تعداد تخمک، عدد دو پرونوکلئوسها و تعداد جنین بود. فراوانی حاملگیهای شیمیایی در گروه بلاستوسیست و کلیواژ به ترتیب 6/52% و 1/36% بود (021/0 = p). همچنین فراوانی حاملگیهای بالینی در گروه بلاستوسیست و کلیواژ به ترتیب 2/41% و 7/22% بود (001/0 > p). بین دو گروه در سقط، زایمان زودرس، چندقلو، پارگی زودرس پرده، دیابت حاملگی و پرهاکلامپسی، حاملگی خارج رحمی، بستری نوزاد در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان و ناهنجاریهای جنین تفاوت آماری معنیداری مشاهده نشد (05/0 < p).
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که انتقال در مرحله بلاستوسیست نسبت به مرحله کلیواژ با افزایش حاملگی شیمیایی و بالینی همراه است، در حالی که سایر پیامدهای بارداری در هر دو گروه یکسان بود.