مقدمه: سقط جنین ممکن است در 15% از حاملگیهای بالینی رخ دهد، اما علت دقیق این پدیده به طور کامل مشخص نیست. با این حال، اعتقاد بر این است که جفت معیوب که منجر به پاسخ التهابی سیستمیک مادر میشود، ممکن است یکی از این دلایل باشد. نسبت لنفوسیت پلاکتی (PLR) و نسبت لنفوسیت نوتروفیل (NLR) به طور فزایندهای پارامترهای التهاب در مطالعات قبلی ذکر شدهاند. با این حال، هیچ مطالعهای تا کنون میزان PLR و NLR را در سقطهای جنین ارزیابی نکرده است.
هدف: هدف از انجام این مطالعه تعیین افزایش پارامترهای التهابی شمارش کامل خون مانند NLR و PLR در بیمارانی که سقط جنین داشتند بود.
مواد و روشها: این مطالعه یک مطالعه مورد-شاهدی گذشتهنگر در سه بیمارستان دانشگاهی تهران بین اسفند 1400 تا اسفند 1401 انجام شد. در مجموع 240 شرکتکننده شامل افراد دارای سقط جنین یا حاملگی طبیعی وارد مطالعه شدند (120 نفر در هر گروه). دادهها از سوابق پزشکی شرکتکنندگان 42-18 ساله با سن حاملگی 13-6 هفته جمعآوری گردید. اطلاعات دموگرافیک شامل سن، شاخص توده بدنی، تعداد زایمان، سابقه سقط، تعداد سقط، تعداد فرزندان زنده، سطح هماتوکریت و هموگلوبین، توزیع پلاکت، NLR، PLR، میاگین حجم پلاکت از سوابق پزشکی استخراج گردید. سن حاملگی هم ثبت شد.
نتایج: در مجموع 240 شرکتکننده (120 نفر در هر گروه) برای مطالعه انتخاب شدند. پهنای مناسب پلاکت، NLR، PLR و مقادیر لنفوسیت در گروه سقط جنین در مقایسه با زنان باردار سالم بالاتر بود (001/0 > p). میانگین حجم پلاکت در گروه سقط جنین در مقایسه با زنان باردار سالم کمتر بود (001/0 > p).
نتیجه گیری: اگر چه تفاوت آماری معنیداری در هموگلوبین، هماتوکریت، پلاکتها و نوتروفیلها در این دو گروه از زنان باردار مشاهده نشد اما نشانگرهای التهابی از جمله پهنای توزیع پلاکت، NLR و PLR به طور بالقوه میتواند به عنوان عاملی برای سقط جنین مرتبط باشد. اندازهگیری این نشانگرها ممکن است برای پیشبینی بارداری منجر به سقط مفید باشد.