سه شنبه 11 دی 1403
[Archive]
دوره 21، شماره 9 - ( 6-1402 )
جلد 21 شماره 9 صفحات 766-759 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kabodmehri R, Ghanami N, Raoufi A, Mehrafza M, Nikpouri Z, Hosseinzadeh E et al . Pregnancy outcome in long- versus short-acting gonadotropin-releasing hormone agonist cycles in participants with normal ovarian reserve: An RCT. IJRM 2023; 21 (9) :759-766
URL: http://ijrm.ir/article-1-2722-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-2722-fa.html
نتایج بارداری در سیکل های تحت آگونیست هورمون آزاد کننده گونادوتروپین طولانی اثر و کوتاه اثر در افراد با ذخیره طبیعی تخمدان: یک کارآزمایی بالینی. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1402; 21 (9) :759-766
چکیده: (521 مشاهده)
مقدمه: تاکنون، توافقی در مورد اینکه کدام یک از دو پروتکل آگونیست هورمون آزادکننده گنادوتروپین کارایی بالاتر و درصد باروری بیشتری دارد، وجود ندارد.
هدف: هدف از مطالعه حاضر، مقایسه کارایی دز کاهش یافته آگونیست هورمون آزادکننده گنادوتروپین طولانی اثر و کوتاه اثر بر میزان باروری است.
مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده، تعداد 400 زن به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروه دوز کاهشیافته آگونیست هورمون آزادکننده گنادوتروپین طولانی اثر (گروه 1, 25/1 میلیگرم دکاپتیل) و گروه آگونیست هورمون آزادکننده گنادوتروپین کوتاه اثر (گروه 2, 5/0 میلیگرم/روز استات بوسرلین). این مطالعه بین ژوئیه 2019 و ژوئیه 2020 در کلینیک پزشکی مهر در رشت، ایران انجام شد. نتایج حاملگی شیمیایی و کلینیکی بین گروه ها مقایسه شد.
نتایج: تفاوت معنیداری در ضخامت آندومتر، تعداد کل تخمکهای کسب شده و متافاز 2، سطح پروژسترون و استرادیول سرم در روز تجویز گنادوتروپین جفتی انسان، نرخ لقاح و جنینهای با کیفیت بالا بین دو گروه وجود نداشت. مدت زمان تحریک (7/1 ± 8/10 در مقابل 1/2 ± 10، 001/0 > p) و دوز گنادوتروپینهای مصرفی (9/945 ± 4/2939 در مقابل 1/1247 ± 2441، 001/0 > p) در گروه 2 نسبت به گروه 1 به طور معنیداری بیشتر بود. نرخ لانهگزینی، بارداری شیمیایی و بارداری کلینیکی میان دو گروه تفاوت معنیداری نداشت. درصد بالاتری از سندرم تحریک تخمدان در گروه 2 مشاهده شد (005/0 = p).
نتیجه گیری: به دلیل درصد کمتر سندرم تحریک تخمدان در گروه 1 و نتایج باروری مشابه در هر دو گروه، بهتر بودن پروتکل طولانی اثر نسبت به پروتکل کوتاه اثر مشاهده شد.
هدف: هدف از مطالعه حاضر، مقایسه کارایی دز کاهش یافته آگونیست هورمون آزادکننده گنادوتروپین طولانی اثر و کوتاه اثر بر میزان باروری است.
مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده، تعداد 400 زن به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروه دوز کاهشیافته آگونیست هورمون آزادکننده گنادوتروپین طولانی اثر (گروه 1, 25/1 میلیگرم دکاپتیل) و گروه آگونیست هورمون آزادکننده گنادوتروپین کوتاه اثر (گروه 2, 5/0 میلیگرم/روز استات بوسرلین). این مطالعه بین ژوئیه 2019 و ژوئیه 2020 در کلینیک پزشکی مهر در رشت، ایران انجام شد. نتایج حاملگی شیمیایی و کلینیکی بین گروه ها مقایسه شد.
نتایج: تفاوت معنیداری در ضخامت آندومتر، تعداد کل تخمکهای کسب شده و متافاز 2، سطح پروژسترون و استرادیول سرم در روز تجویز گنادوتروپین جفتی انسان، نرخ لقاح و جنینهای با کیفیت بالا بین دو گروه وجود نداشت. مدت زمان تحریک (7/1 ± 8/10 در مقابل 1/2 ± 10، 001/0 > p) و دوز گنادوتروپینهای مصرفی (9/945 ± 4/2939 در مقابل 1/1247 ± 2441، 001/0 > p) در گروه 2 نسبت به گروه 1 به طور معنیداری بیشتر بود. نرخ لانهگزینی، بارداری شیمیایی و بارداری کلینیکی میان دو گروه تفاوت معنیداری نداشت. درصد بالاتری از سندرم تحریک تخمدان در گروه 2 مشاهده شد (005/0 = p).
نتیجه گیری: به دلیل درصد کمتر سندرم تحریک تخمدان در گروه 1 و نتایج باروری مشابه در هر دو گروه، بهتر بودن پروتکل طولانی اثر نسبت به پروتکل کوتاه اثر مشاهده شد.
واژه‌های کلیدی: هورمون آزادکننده گنادوتروپین، لقاح آزمایشگاهی، نتیجه بارداری، سندرم تحریک بیش از حد تخمدان.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
