مقدمه: خونرسانی رحم به عنوان یک عامل بالقوه در شکست لانهگزینی شناخته شده است.
هدف: هدف از این مطالعه بررسی شاخصهای داپلر در شریان رحمی شامل جریان و مقاومت عروقی و همچنین میزان خونرسانی زیر آندومتر در زنان با سابقه شکست مکرر لانهگزینی در مقایسه با گروه بدون شکست مکرر میباشد.
مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 139 زن کاندید انتقال جنین منجمد که به پژوهشکده علوم تولیدمثل یزد از بهمن 1401 تا تیر 1402 مراجعه کرده بودند انجام شد. گروه الف (68 = n) شامل زنان با دو بار سابقه شکست در لانهگزینی و گروه ب (71 = n) زنانی بودند که در نوبت اول کاشت و یا بدون شکست قبلی بودهاند. شاخصهای سونوگرافی داپلر در شریان رحمی و خونرسانی ساب آندومتر که در هر دو گروه اندازهگیری شده است شامل میزان خونرسانی ساب آندومتر-جریان خون شریان رحمی-میزان مقاومت شریان رحمی و همچنین حداکثر سرعت سیستولی شریان رحمی است.
نتایج: از نظر آماری بین حداکثر سرعت سیستولی و میزان جریان خون در هر دو گروه اختلاف معنیداری وجود نداشت. اما در میزان مقاومت شریان رحمی تفاوت معنیداری وجود داشت به این صورت که در گروه الف مقاومت بیشتر بود (001/0 > p). در میزان خونرسانی ساب آندومتر هم تفاوت معنیداری وجود داشت به این شکل که در گروه الف خونرسانی کمتر بود (001/0 > p).
نتیجه گیری: مطالعه ما نشان داد که در گروه الف میزان مقاوت در شریان رحمی بالاتر است.