شنبه 1 دی 1403
[Archive]
دوره 22، شماره 7 - ( 5-1403 )
جلد 22 شماره 7 صفحات 578-567 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.SUMS.REC.1398.1395
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Poordast T, Alborzi S, Kiani Z, Omidfar N, Askary E, Chamanara K, et al . The role of progesterone and estrogen receptors in treatment choice after endometriosis surgery: A cross-sectional study. IJRM 2024; 22 (7) :567-578
URL: http://ijrm.ir/article-1-3251-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-3251-fa.html
نقش گیرندههای پروژسترون و استروژن در انتخاب درمان مناسب پس از جراحی آندومتریوز: یک مطالعه‌ی مقطعی. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1403; 22 (7) :567-578
چکیده: (341 مشاهده)
مقدمه: عدم بهبود درد در برخی از بیماران آندومتریوز پس از جراحی حتی با استفاده از درمان هورمونی ممکن است نشاندهنده پاسخ نامناسب به درمانهای هورمونی معمول باشد.
هدف: این مطالعه با هدف تعیین نقطه برش برای انتخاب مناسبترین درمان بر اساس گیرندههای هورمونی ضایعات آندومتریوز انجام شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، با بررسی پرونده‌های پزشکی بیماران و آزمایش نمونه‌های آرشیوشده بیماران پس از جراحی و در صورت نیاز مصاحبه تلفنی با آنها، 86 بیمار را پس از جراحی آندومتریوز که در بیمارستان‌های دولتی شیراز (شهید فقیهی و حضرت زینب)، از اسفند 1395 لغایت اسفند 1398 تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، به 2 گروه تقسیم شدند: پاسخدهی به درمان پزشکی و جراحی (73 نفر برای دیسمنوره، 60 نفر برای دیسپارونی) و عدم پاسخگویی (13 نفر، 7 نفر). ما اسلایدهای پاتولوژیک 86 زن را برای تعیین میزان گیرنده هورمونی و ارتباط بین نوع درمان دارویی و سطح گیرنده هورمونی بر کاهش درد در یک سال پس از جراحی بررسی کردیم.
نتایج: بر اساس منحنی مشخصه عملکرد گیرنده، دیسمنوره در حضور گیرندههای استروژن بافتی بیشتر از 60% (1065/0 = p)، و دیسپارونی در حضور گیرندههای پروژسترون بافتی بیشتر از 80% (0001/0 = p) به درمان پزشکی پاسخ خوبی دادند. بعد از جراحی در حضور آندومتریوما، دیسمنوره بهترین پاسخ را به قرص های ضد بارداری خوراکی نشان داد (4/69%) در حالی که در آندومتریوز عمیق ارتشاحی، دیسپارونی بهترین پاسخ را به درمان با پروژسترون نشان داد (%75).
نتیجه گیری: تجویز هورمون درمانی مناسب بر اساس الگوی رنگ‌آمیزی ایمونوهیستوشیمی خاص می‌تواند کیفیت زندگی زنان مبتلا به آندومتریوز را بعد از عمل بهبود بخشد.
هدف: این مطالعه با هدف تعیین نقطه برش برای انتخاب مناسبترین درمان بر اساس گیرندههای هورمونی ضایعات آندومتریوز انجام شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، با بررسی پرونده‌های پزشکی بیماران و آزمایش نمونه‌های آرشیوشده بیماران پس از جراحی و در صورت نیاز مصاحبه تلفنی با آنها، 86 بیمار را پس از جراحی آندومتریوز که در بیمارستان‌های دولتی شیراز (شهید فقیهی و حضرت زینب)، از اسفند 1395 لغایت اسفند 1398 تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، به 2 گروه تقسیم شدند: پاسخدهی به درمان پزشکی و جراحی (73 نفر برای دیسمنوره، 60 نفر برای دیسپارونی) و عدم پاسخگویی (13 نفر، 7 نفر). ما اسلایدهای پاتولوژیک 86 زن را برای تعیین میزان گیرنده هورمونی و ارتباط بین نوع درمان دارویی و سطح گیرنده هورمونی بر کاهش درد در یک سال پس از جراحی بررسی کردیم.
نتایج: بر اساس منحنی مشخصه عملکرد گیرنده، دیسمنوره در حضور گیرندههای استروژن بافتی بیشتر از 60% (1065/0 = p)، و دیسپارونی در حضور گیرندههای پروژسترون بافتی بیشتر از 80% (0001/0 = p) به درمان پزشکی پاسخ خوبی دادند. بعد از جراحی در حضور آندومتریوما، دیسمنوره بهترین پاسخ را به قرص های ضد بارداری خوراکی نشان داد (4/69%) در حالی که در آندومتریوز عمیق ارتشاحی، دیسپارونی بهترین پاسخ را به درمان با پروژسترون نشان داد (%75).
نتیجه گیری: تجویز هورمون درمانی مناسب بر اساس الگوی رنگ‌آمیزی ایمونوهیستوشیمی خاص می‌تواند کیفیت زندگی زنان مبتلا به آندومتریوز را بعد از عمل بهبود بخشد.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
