پنجشنبه 1 آذر 1403
[Archive]
دوره 22، شماره 1 - ( 11-1402 )
جلد 22 شماره 1 صفحات 16-9 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.SSU.RSI.REC.1401.006
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fattahi Meybodi N, Eftekhar M, Gandom B. Intrauterine autologous platelet-rich plasma treatment in women with at least two implantation failures: A retrospective cohort study. IJRM 2024; 22 (1) :9-16
URL: http://ijrm.ir/article-1-3256-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-3256-fa.html
درمان پلاسمای غنی از پلاکت اتولوگ داخل رحمی در زنان با حداقل دو شکست لانه-گزینی: یک مطالعه کوهورت گذشته نگر. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1402; 22 (1) :9-16
چکیده: (387 مشاهده)
مقدمه: یافتن مؤثرترین راه برای بهبود میزان لانهگزینی در زنانی که تحت درمان با تکنولوژی کمک باروری هستند هنوز یک چالش است.
هدف: این مطالعه با هدف ارزیابی پیامدهای حاملگی درمان با پلاسمای غنی از پلاکت داخل رحمی (PRP) در زنان با سابقه حداقل دو شکست لانهگزینی انجام شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه کوهورت گذشته‌نگر، داده‌های 852 زن کاندید انتقال جنین منجمد-ذوب شده از فروردین 1396 تا شهریور 1400 در پژوهشکده علوم تولیدمثل یزد ایران استخراج شد. از این تعداد، 432 مورد درمان PRP داخل رحمی 48 ساعت قبل از انتقال دریافت کردند (گروه PRP) و نتایج بارداری با 420 نفر (گروه کنترل) که درمان را قبل از انتقال دریافت نکردند مقایسه شد.
نتایج: پیامدهای حاملگی شامل میزان حاملگی شیمیایی،کلینیکی، بارداری در حال پیشرفت و تولد زنده در گروه PRP از نظر آماری تفاوت معنیدار داشت (001/0 > p). اگرچه هنگامی که بر اساس تاریخچه تعداد موارد شکست لانهگزینی طبقهبندی انجام شد، این بهبود قابل توجه در هر چهار مورد تنها در زنان با سابقهی حداقل دو شکست لانهگزینی دیده شد. در زنان با سابقه تنها یک شکست لانهگزینی، درمان با پیآرپی به طور قابل توجهی باعث بهبود حاملگی در حال پیشرفت و میزان تولد زنده شد (5/19%، 04/0 = p). همچنین، در زنانی که تخمک اهدایی دریافت کردند و شکست لانهگزینی مکرر داشتند، PRP باعث بهبود بارداری شد. اما از نظر آماری معنیدار نبود (15/0 = p).
نتیجه گیری: به نظر می‌رسد PRP در بهبود میزان بارداری در زنان با سابقه 2 یا بیشتر شکست لانهگزینی مؤثر بوده و همچنین افزایش نرخ تولد زنده را در بیمارانی که تنها یک بار لانهگزینی ناموفق داشتند نشان می‌دهد.
هدف: این مطالعه با هدف ارزیابی پیامدهای حاملگی درمان با پلاسمای غنی از پلاکت داخل رحمی (PRP) در زنان با سابقه حداقل دو شکست لانهگزینی انجام شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه کوهورت گذشته‌نگر، داده‌های 852 زن کاندید انتقال جنین منجمد-ذوب شده از فروردین 1396 تا شهریور 1400 در پژوهشکده علوم تولیدمثل یزد ایران استخراج شد. از این تعداد، 432 مورد درمان PRP داخل رحمی 48 ساعت قبل از انتقال دریافت کردند (گروه PRP) و نتایج بارداری با 420 نفر (گروه کنترل) که درمان را قبل از انتقال دریافت نکردند مقایسه شد.
نتایج: پیامدهای حاملگی شامل میزان حاملگی شیمیایی،کلینیکی، بارداری در حال پیشرفت و تولد زنده در گروه PRP از نظر آماری تفاوت معنیدار داشت (001/0 > p). اگرچه هنگامی که بر اساس تاریخچه تعداد موارد شکست لانهگزینی طبقهبندی انجام شد، این بهبود قابل توجه در هر چهار مورد تنها در زنان با سابقهی حداقل دو شکست لانهگزینی دیده شد. در زنان با سابقه تنها یک شکست لانهگزینی، درمان با پیآرپی به طور قابل توجهی باعث بهبود حاملگی در حال پیشرفت و میزان تولد زنده شد (5/19%، 04/0 = p). همچنین، در زنانی که تخمک اهدایی دریافت کردند و شکست لانهگزینی مکرر داشتند، PRP باعث بهبود بارداری شد. اما از نظر آماری معنیدار نبود (15/0 = p).
نتیجه گیری: به نظر می‌رسد PRP در بهبود میزان بارداری در زنان با سابقه 2 یا بیشتر شکست لانهگزینی مؤثر بوده و همچنین افزایش نرخ تولد زنده را در بیمارانی که تنها یک بار لانهگزینی ناموفق داشتند نشان می‌دهد.
واژه‌های کلیدی: پلاسمای غنی از پلاکت، شکست لانهگزینی جنین، فناوری کمک باروری، اهداکننده تخمک، میزان تولد زنده.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
