سه شنبه 23 اردیبهشت 1404
[Archive]
دوره 10، شماره 6 - ( 1-1391 )
جلد 10 شماره 6 صفحات 536-531 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Seyedoshohadaei F, Zandvakily F, Shahgeibi S. Comparison of the effectiveness of clomiphene citrate, tamoxifen and letrozole in ovulation induction in infertility due to isolated unovulation. IJRM 2012; 10 (6) :531-536
URL: http://ijrm.ir/article-1-327-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-327-fa.html
سیدالشهدایی فریبا، زند وکیلی فرناز، شاه غیبی شعله. بررسی مقایسه ای اثرداروهای کلومیفن، تاموکسیفن ولتروزول در درمان نازایی زنان نابارور مبتلا به عدم تخمک گذاری بدون سندرم تخمدان پلی کیستیک. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1391; 10 (6) :531-536
1- گروه زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، کردستان، ایران ، f.seyedoshohadaei@muk.ac.ir
2- گروه زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، کردستان، ایران
2- گروه زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، کردستان، ایران
چکیده: (15616 مشاهده)
مقدمه: عدم تخمک گذاری شایع ترین علت نازایی است. اولین قدم در درمان خوراکی این بیماران، کلومیفن سیترات می باشد. تاموکسیفن دیگر داروی آنتی استروژن می باشد که در تحریک تخمک گذاری مورد استفاده قرار می گیرد. بسیاری از بیماران نسبت به این داروها مقاوم می باشند. لذا داروهای دیگری مانند مهارکننده های آروماتاز مورد استفاده قرار می گیرند.
هدف: این مطالعه با هدف مقایسه تأثیر سه داروی کلومیفن، تاموکسیفن و لتروزول بر نتایج تحریک تخمک گذاری در زنان نابارور مبتلا به عدم تخمک گذاری بدون سندرم تخمدان پلی کیستیک انجام شد.
مواد و روش ها: 150 زن نابارور با نازایی اولیه به علت عدم تخمک گذاری بدون علائم تخمدان پلی کیستیک به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. گروه A، mg 50 تا حداکثر mg 150 کلومیفن، گروه B، mg 10 تا حداکثر mg 30 تاموکسیفن و گروه C، mg 2/5 تا حداکثر mg 7/5 لتروزول به مدت 5 روز تا زمان تخمک گذاری دریافت نمودند. در صورت عدم بروز تخمک گذاری با 5 روز درمان، دارو به مدت 7 روز ادامه داده شد. در صورت حصول بارداری، یا عدم تخمک گذاری با درمان با حداکثر دوز تا 7روز (مقاومت به درمان) و یا عدم بارداری پس از شش ماه درمان (شکست درمان)، درمان قطع گردید. در نهایت تعداد فولیکول های رسیده، ضخامت آندومتر، میزان بارداری، میزان حاملگی چند قلویی، تولد زنده و سقط در این بیماران اندازه گیری شد.
نتایج: میزان تخمک گذاری درکل 60 نفر (73/4%) بوده است که در سه گروه یکسان میباشد. تعداد موارد بارداری درگروه کلومیفن 32 نفر (64%)، در گروه تاموکسیفن 20 نفر (40%) و در گروه لتروزول 25 نفر (50%) بوده است. میزان تولد زنده درگروه کلومیفن 20 نفر (50%) بوده است. تفاوت میزان بارداری در گروه کلومیفن با دو گروه دیگر ازنظر آماری معنیدار میباشد. سقط در گروه کلومیفن10 مورد (20%) در گروه تاموکسیفن 3 مورد (6%) ودر گروه لتروزول 4 مورد (8%) بوده است. تفاوت میزان سقط نیزدر گروه کلومیفن با دوگروه دیگر معنی دار می باشد. یک بارداری دوقلو با کلومیفن و یک مورد با تاموکسیفن اتفاق افتاد. اما تمام بارداریهابا لتروزول تک قلو بودند.
نتیجه گیری:به علت میزان بالای بارداری باکلومیفن نسبت به تاموکسیفن و لتروزول، کلومیفن کماکان مؤثرترین دارو در تحریک تخمکگذاری در زنان نابارور مبتلا به عدمتخمکگذاری است. هر چند که در مقایسه با تاموکسیفن و لتروزول، بارداری های حاصل از مصرف کلومیفن با میزان بالاتری ازسقط همراه است.
هدف: این مطالعه با هدف مقایسه تأثیر سه داروی کلومیفن، تاموکسیفن و لتروزول بر نتایج تحریک تخمک گذاری در زنان نابارور مبتلا به عدم تخمک گذاری بدون سندرم تخمدان پلی کیستیک انجام شد.
مواد و روش ها: 150 زن نابارور با نازایی اولیه به علت عدم تخمک گذاری بدون علائم تخمدان پلی کیستیک به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. گروه A، mg 50 تا حداکثر mg 150 کلومیفن، گروه B، mg 10 تا حداکثر mg 30 تاموکسیفن و گروه C، mg 2/5 تا حداکثر mg 7/5 لتروزول به مدت 5 روز تا زمان تخمک گذاری دریافت نمودند. در صورت عدم بروز تخمک گذاری با 5 روز درمان، دارو به مدت 7 روز ادامه داده شد. در صورت حصول بارداری، یا عدم تخمک گذاری با درمان با حداکثر دوز تا 7روز (مقاومت به درمان) و یا عدم بارداری پس از شش ماه درمان (شکست درمان)، درمان قطع گردید. در نهایت تعداد فولیکول های رسیده، ضخامت آندومتر، میزان بارداری، میزان حاملگی چند قلویی، تولد زنده و سقط در این بیماران اندازه گیری شد.
نتایج: میزان تخمک گذاری درکل 60 نفر (73/4%) بوده است که در سه گروه یکسان میباشد. تعداد موارد بارداری درگروه کلومیفن 32 نفر (64%)، در گروه تاموکسیفن 20 نفر (40%) و در گروه لتروزول 25 نفر (50%) بوده است. میزان تولد زنده درگروه کلومیفن 20 نفر (50%) بوده است. تفاوت میزان بارداری در گروه کلومیفن با دو گروه دیگر ازنظر آماری معنیدار میباشد. سقط در گروه کلومیفن10 مورد (20%) در گروه تاموکسیفن 3 مورد (6%) ودر گروه لتروزول 4 مورد (8%) بوده است. تفاوت میزان سقط نیزدر گروه کلومیفن با دوگروه دیگر معنی دار می باشد. یک بارداری دوقلو با کلومیفن و یک مورد با تاموکسیفن اتفاق افتاد. اما تمام بارداریهابا لتروزول تک قلو بودند.
نتیجه گیری:به علت میزان بالای بارداری باکلومیفن نسبت به تاموکسیفن و لتروزول، کلومیفن کماکان مؤثرترین دارو در تحریک تخمکگذاری در زنان نابارور مبتلا به عدمتخمکگذاری است. هر چند که در مقایسه با تاموکسیفن و لتروزول، بارداری های حاصل از مصرف کلومیفن با میزان بالاتری ازسقط همراه است.
واژه‌های کلیدی: نازایی، عدم تخمک گذاری، سندروم تخمدان پلی کیستیک، تحریک تخمک گذاری، کلومیفن، تاموکسیفن، لتروزول
نوع مطالعه: Original Article |
فهرست منابع
1. Brown J, Farquhar C, Beck J, Boothroyd C, Proctor M, Hughes E. Oral anti-estrogen and medical adjuncts for subfertility associated with anovulation. Cochrane Database Syst Rev 2009; 1: CD002249.
2. Fisher SA, Reid RL, Van Vugt DA, Casper RF. A randomized double-blind comparison of the effects of clomiphene citrate and the aromatase inhibitor letrozole on ovulatory function in normal women. Fertil Steril 2002; 78: 280-285. [DOI:10.1016/S0015-0282(02)03241-7]
3. Sipe CS, Davis WD, Maifeld M, Van Voorhis BJ. A prospective randomized trial comparing anastrozole and clomiphene citrate in an ovulation induction protocol using gonadotropins. Fertil Steril 2006; 86: 1676-1681. [DOI:10.1016/j.fertnstert.2006.05.048]
4. Ganesh A, Goswami SK, Chattopadhyay R, Chaudhury K, Chakravarty B. Comparison of letrozole with continuous gonadotropins and clomiphene-gonadotropin combination for ovulation induction in 1387 PCOS women after clomiphene citrate failure: a randomized prospective clinical trial. J Assist Reprod Genet 2009; 26: 19-24. [DOI:10.1007/s10815-008-9284-4]
5. Bedaiwy MA, Forman R, Mousa NA, Al Inany HG, Casper RF. Cost-effectiveness of aromatase inhibitor co-treatment for controlled ovarian stimulation. Hum Reprod 2006; 21: 2838-2844. [DOI:10.1093/humrep/del273]
6. Richard JP, Steiner AZ, Terplan M. Comparison of tamoxifen and clomiphene citratefor ovulation induction: a meta-analysis. Hum Reprod 2005; 20: 1511-1515. [DOI:10.1093/humrep/deh840]
7. Messinis IE. Ovulation induction: a mini review. Hum Reprod 2005; 20: 2688-2697. [DOI:10.1093/humrep/dei128]
8. Quintero RB, Urban R, Lathi RB, Westphal LM, Dahan MH. A comparison of letrozole to gonadotropins for ovulation induction, in subjects who failed to conceive with clomiphene citrate. Fertil Steril 2007; 88: 879-885. [DOI:10.1016/j.fertnstert.2006.11.166]
9. Bayar U, Tanriverdi HA, Barut A, Ayoğlu F, Ozcan O, Kaya E. Letrozole vs. clomiphene citrate in patients with ovulatory infertility. Fertil Steril 2006; 85: 1045-1048. [DOI:10.1016/j.fertnstert.2005.09.045]
10. Al-Fadhli R, Sylvestre C, Buckett W, Tan SL, Tulandi T. A randomized trial of superovulation with two different doses of letrozole. Fertil Steril 2006; 85: 161-164. [DOI:10.1016/j.fertnstert.2005.07.1283]
11. Landeras J, Herrero J, Navarro E, Neyro JL, Salvador C, Tur R, et al. Use of letrozole in assisted reproduction: a systematic review and meta-analysis. Hum Reprod Update 2008; 14: 571-582. [DOI:10.1093/humupd/dmn033]
12. Eijkemans MJ, Imani B, Mulders AG, Habbema JD, Fauser BC. High singleton live birth rate following classical ovulation induction in normogonadotrophic anovulatory infertility. Hum Reprod 2003; 18: 2357-2362. [DOI:10.1093/humrep/deg459]
13. Abu Hashim H, Shokeir T, Badawy A. Letrozole versus combined metformin and clomiphene citrate for ovulation induction in clomiphene-resistant women with polycystic ovary syndrome: a randomized controlled trial. Fertil Steril 2010; 94: 1405-1409. [DOI:10.1016/j.fertnstert.2009.07.985]
14. Hughes E, Collins J, Vandekerckhove P. [Intervention Review] Clomiphene citrate for ovulation induction in women with oligo-amenorrhoea. Cochrane Database Syst Rev 2009; 1: CD000056.
15. Elnashar A, Fouad H, Eldosoky M, Saeid N. Letrozole induction Of ovulation in women with clomiphene citrate-resistant polycystic ovary syndrome may not depend on the period of infertility, the body mass index, or the luteinizing hormone/follicle-stimulating hormone ratio. Fertil Steril 2006; 85: 511-513 [DOI:10.1016/j.fertnstert.2005.08.016]
16. Boostanfar R, Jain JK, Mishell RD, Paulson RJ. A prospective randomized trial comparing clomiphene citrate with tamoxifen citrate for ovulation induction. Fertil Steril 2001: 75: 1024-1026. [DOI:10.1016/S0015-0282(01)01749-6]
17. Mitwally MF, Biljan MM, Casper RF. Pregnancy outcome after the use of an aromatase inhibitor for ovarian stimulation. Am J Obstet Gynecol 2005; 192: 381-386. [DOI:10.1016/j.ajog.2004.08.013]
18. Wu Ch. Less miscarriage in pregnancy following Tamoxifen treatment of infertile patients with luteal phase dysfunction as compared to clomiphene treatment. Early Pregnancy 1997; 3: 301-305.
19. Badawy A, Shokeir T, Allama F, Abdelhady H. Pregnancy outcome after ovulation induction with aromatase inhibitors or clomiphene citrate in unexplained infertility. Acta Obstetricia et Gynecologica 2009; 88: 187-191 [DOI:10.1080/00016340802638199]
20. Karaer O, Oruç S, Koyuncu FM. Aromatase inhibitors: possible future applications. Acta Obstet Gynecol Scand 2004; 83: 699-706. [DOI:10.1111/j.0001-6349.2004.00562.x]
21. Mitwally MF, Biljan MM, Casper RF. Pregnancy outcome after the use of an aromatase inhibitor for ovarian stimulation. Am J Obstet Gynecol 2005; 192: 381-386. [DOI:10.1016/j.ajog.2004.08.013]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
