پنجشنبه 1 آذر 1403
[Archive]
دوره 22، شماره 9 - ( 7-1403 )
جلد 22 شماره 9 صفحات 716-709 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.KHU.REC.1400.006
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kabiri F, Foroutan T, Pashaiasl M. Magnetic graphene oxide increases the biocompatibility and nuclear factor erythroid 2-related factor 2 antioxidant of human cumulus cells: A lab-trial study. IJRM 2024; 22 (9) :709-716
URL: http://ijrm.ir/article-1-3315-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-3315-fa.html
اکسید گرافن مغناطیسی نرخ بقا و آنتیاکسیدان Nrf-2 سلولهای کومولوس انسانی را افزایش میدهد: یک مطالعه آزمایشگاهی. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1403; 22 (9) :709-716
چکیده: (119 مشاهده)
مقدمه: گرچه فناوریهای کمکباروری بهبود یافته است، اما میزان موفقیت آنها تنها 30% است. از آنجایی که تعامل بین تخمک و سلولهای کومولوس برای تشکیل یک تخمک بارور ضروری است، افزایش نرخ بقای سلولهای کومولوسی میتواند عملکرد تخمکها را در زنان نابارور بهبود ببخشد.
هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات نانوکامپوزیت اکسید گرافن مغناطیسی بر روی زیستسازگاری و فعالیت آنتیاکسیدانی سلولهای کومولوس انسانی است.
مواد و روش ها: در این مطالعه که به صورت کارآزمایی آزمایشگاهی در فاصله زمانی تیر 1400 تا تیر 1402 انجام شده سلولهای کومولوس انسانی از 37 زن 20-37 ساله جمع‌آوری و در محیط DMEM/F12 حاوی 10% سرم جنین گاوی (FBS)، %1 آنتی‌بیوتیک پنی‌سیلین-استرپتومایسین کشت و سپس با غلظتهای افزایشی اکسید گرافن مغناطیسی به مدت 24، 48 و 72 ساعت تیمار شدند. از روش MTT و تکنیک فلوسایتومتری برای مقایسه میزان بقا و آپوپتوز سلول‌ها قبل و بعد از تیمار استفاده شد. برای بیان آنتیاکسیدان Nrf2 (فاکتور شبه هستهای 2 مشتق از اریتروئید 2) در دو گروه از تست وسترن بلات استفاده شد.
نتایج: مطالعه حاضر نشان داد که تیمار با اکسید گرافن مغناطیسی زندهمانی سلولهای کومولوس را در غلظت 50 میکروگرم بر میلی‌لیتر پس از 48 ساعت افزایش میدهد (01/0 < p). تیمار با این ماده در غلظت های بالاتر (µg/ml 100) زندهمانی CCs را کاهش داد (05/0 > p). همچنین تیمار با این ماده در غلظت 50 میکروگرم بر میلی‌لیتر، سطح بیان آنتیاکسیدانی Nrf2 را در سلولهای کومولوس انسانی افزایش داد.
نتیجه گیری: نتایج ما استفاده از ماده زیستی اکسید گرافن مغناطیسی را در یک استراتژی جدید نمایان می‌کند به طوری که زندهمانی سلولهای کومولوسی و ترشح پروتئین آنتیاکسیدان Nrf2 را بهبود بخشیده و به این ترتیب میتواند نتایج لقاح آزمایشگاهی را افزایش دهد.
هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات نانوکامپوزیت اکسید گرافن مغناطیسی بر روی زیستسازگاری و فعالیت آنتیاکسیدانی سلولهای کومولوس انسانی است.
مواد و روش ها: در این مطالعه که به صورت کارآزمایی آزمایشگاهی در فاصله زمانی تیر 1400 تا تیر 1402 انجام شده سلولهای کومولوس انسانی از 37 زن 20-37 ساله جمع‌آوری و در محیط DMEM/F12 حاوی 10% سرم جنین گاوی (FBS)، %1 آنتی‌بیوتیک پنی‌سیلین-استرپتومایسین کشت و سپس با غلظتهای افزایشی اکسید گرافن مغناطیسی به مدت 24، 48 و 72 ساعت تیمار شدند. از روش MTT و تکنیک فلوسایتومتری برای مقایسه میزان بقا و آپوپتوز سلول‌ها قبل و بعد از تیمار استفاده شد. برای بیان آنتیاکسیدان Nrf2 (فاکتور شبه هستهای 2 مشتق از اریتروئید 2) در دو گروه از تست وسترن بلات استفاده شد.
نتایج: مطالعه حاضر نشان داد که تیمار با اکسید گرافن مغناطیسی زندهمانی سلولهای کومولوس را در غلظت 50 میکروگرم بر میلی‌لیتر پس از 48 ساعت افزایش میدهد (01/0 < p). تیمار با این ماده در غلظت های بالاتر (µg/ml 100) زندهمانی CCs را کاهش داد (05/0 > p). همچنین تیمار با این ماده در غلظت 50 میکروگرم بر میلی‌لیتر، سطح بیان آنتیاکسیدانی Nrf2 را در سلولهای کومولوس انسانی افزایش داد.
نتیجه گیری: نتایج ما استفاده از ماده زیستی اکسید گرافن مغناطیسی را در یک استراتژی جدید نمایان می‌کند به طوری که زندهمانی سلولهای کومولوسی و ترشح پروتئین آنتیاکسیدان Nrf2 را بهبود بخشیده و به این ترتیب میتواند نتایج لقاح آزمایشگاهی را افزایش دهد.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
