شنبه 1 دی 1403
[Archive]
دوره 22، شماره 5 - ( 2-1403 )
جلد 22 شماره 5 صفحات 374-363 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.TUMS.IKHC.REC.1399.274
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Naghi Jafarabadi M, Hadavi F, Ahmadi M, Masoumi M, Zabihzadeh S. Intravaginal probiotics before embryo transfer do not improve pregnancy rates in recurrent implantation failure cases: An RCT. IJRM 2024; 22 (5) :363-374
URL: http://ijrm.ir/article-1-3324-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-3324-fa.html
مصرف پروبیوتیک واژینال قبل از انتقال جنین، اثری بر میزان بارداری در زنان مبتلا به شکست مکرر لانهگزینی ندارد: یک کارآزمایی بالینی. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1403; 22 (5) :363-374
چکیده: (580 مشاهده)
مقدمه: با توجه به تأثیر قابل توجه میکروبیوم واژن بر پذیرش اندومتر و لانهگزینی جنین، فرض ما بر این است که موارد شکست لانهگزینی مکرر (RIF) ممکن است از تجویز پروبیوتیک داخل واژینال سود ببرند.
هدف: هدف بررسی تأثیر تجویز پروبیوتیک داخل واژینال قبل از انتقال جنین منجمد (FET) بر میزان بارداری و وضعیت فلور لاکتوباسیلی واژن در موارد RIF.
مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی تصادفی، با گروههای موازی در یکی از کلینیکهای ناباروری در تهران بین دی 1399 و شهریور 1401 انجام شد. در مجموع 166 زن سنین باروری با سابقه RIF غیرقابل توضیح به طور تصادفی در دو گروه پروبیوتیک یا گروه کنترل (83 نفر/در هر گروه) قرار گرفتند. گروه پروبیوتیک، پروبیوتیکهای داخل واژینال (®LactoVag) را روزانه به مدت دو هفته از روز دوم سیکل قاعدگی همراه با درمان معمول FET دریافت کردند. گروه کنترل فقط درمان معمول FET را دریافت کردند. میزان حاملگی شیمیایی و میزان حاملگی بالینی و وضعیت فلور لاکتوباسیلی واژن به عنوان پیامدهای اولیه و ثانویه مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: در مجموع 163 شرکتکننده در تحلیل نهایی وارد شدند. میزان حاملگی شیمیایی گروه پروبیوتیک کمی بالاتر از گروه کنترل بود (02/39% در مقابل 33/%33)، اما این تفاوت از نظر آماری معنیدار نبود (449/0 :p، 76/1-77/0 :CI 95%، 71/1 :RR). میزان حاملگی بالینی نیز در گروه پروبیوتیک به طور غیرقابل توجهی بالاتر از گروه کنترل بود (623/0 :p، 74/1-76/0 :CI 95%، 14/1 :RR، 33/%33 در مقابل 80/37%).
نتیجه گیری: تجویز پروبیوتیک داخل واژینال باعث تغییر معناداری از نظر آماری در میزان بارداری حاصل از FET در موارد RIF نمیشود. مطالعات بیشتری برای بررسی دوز، مدت و زمان بهینه تجویز پروبیوتیک و همچنین مکانیسم‌های اثر و اثرات نامطلوب احتمالی پروبیوتیک‌ها بر میکروبیوم واژن و فرآیند کاشت مورد نیاز است.
هدف: هدف بررسی تأثیر تجویز پروبیوتیک داخل واژینال قبل از انتقال جنین منجمد (FET) بر میزان بارداری و وضعیت فلور لاکتوباسیلی واژن در موارد RIF.
مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی تصادفی، با گروههای موازی در یکی از کلینیکهای ناباروری در تهران بین دی 1399 و شهریور 1401 انجام شد. در مجموع 166 زن سنین باروری با سابقه RIF غیرقابل توضیح به طور تصادفی در دو گروه پروبیوتیک یا گروه کنترل (83 نفر/در هر گروه) قرار گرفتند. گروه پروبیوتیک، پروبیوتیکهای داخل واژینال (®LactoVag) را روزانه به مدت دو هفته از روز دوم سیکل قاعدگی همراه با درمان معمول FET دریافت کردند. گروه کنترل فقط درمان معمول FET را دریافت کردند. میزان حاملگی شیمیایی و میزان حاملگی بالینی و وضعیت فلور لاکتوباسیلی واژن به عنوان پیامدهای اولیه و ثانویه مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: در مجموع 163 شرکتکننده در تحلیل نهایی وارد شدند. میزان حاملگی شیمیایی گروه پروبیوتیک کمی بالاتر از گروه کنترل بود (02/39% در مقابل 33/%33)، اما این تفاوت از نظر آماری معنیدار نبود (449/0 :p، 76/1-77/0 :CI 95%، 71/1 :RR). میزان حاملگی بالینی نیز در گروه پروبیوتیک به طور غیرقابل توجهی بالاتر از گروه کنترل بود (623/0 :p، 74/1-76/0 :CI 95%، 14/1 :RR، 33/%33 در مقابل 80/37%).
نتیجه گیری: تجویز پروبیوتیک داخل واژینال باعث تغییر معناداری از نظر آماری در میزان بارداری حاصل از FET در موارد RIF نمیشود. مطالعات بیشتری برای بررسی دوز، مدت و زمان بهینه تجویز پروبیوتیک و همچنین مکانیسم‌های اثر و اثرات نامطلوب احتمالی پروبیوتیک‌ها بر میکروبیوم واژن و فرآیند کاشت مورد نیاز است.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
