مقدمه: مطالعات اخیر ارتباط بین افزایش اسیدنوکلئیک جنینی بدون سلول (cff) در خون مادر و مشکلات بارداری مانند از دست دادن جنین، پرهاکلامپسی، محدودیت رشد و زایمان زودرس را نشان میدهد.
هدف: این مقاله نقش اسیدهای نوکلئیک cff را به عنوان نشانگرهای تشخیصی بالقوه برای پیشبینی و نظارت بر پیشرفت عوارض شدید مرتبط با بارداری ارزیابی میکند.
مواد و روش ها: در این مرور سیستماتیک و متاآنالیز، پایگاههای اطلاعاتی مختلفی جستجو شد. مقالههای اصیل که در مورد نقش اسیدهای نوکلئیک cff در پیشبینی عوارض بارداری انجام شده بود، انتخاب گردید. برای تجزیه و تحلیل ناهمگنی و سوگیری انتشار به ترتیب از آزمون I square و funnel plot استفاده شد. کیفیت مطالعات با استفاده از چک لیستهای ارزیابی انتقادی برای مطالعات که توسط مؤسسه جوانا بریگز ایجاد شده بود ارزیابی شد.
نتایج: 70 مقاله برای تحلیل کیفی نهایی که بین سالهای 2010 تا 2023 منتشر شده و اکثر مطالعات در ایالات متحده آمریکا و چین انجام شده بود انتخاب شد. اکثر مطالعات بر روی مقدار cff-DNA (40 = n)، و بقیه بر روی microRNA (18 = n)، پیامرسان RNA (11 = n)، و RNA بدون سلول (1 = n) انجام شده بود. حساسیت ترکیبی اسیدهای نوکلئیک cff برای تشخیص تریزومی 9/90 (%100-9/80 :CI 95%) بود. سطح MicroRNA در شرکتکنندگان مبتلا به دیابت بارداری با میانگین استاندارد شده 22/1 (34/3-90/0- :CI %95) به طور قابل توجهی افزایش یافته بود.
نتیجه گیری: اسیدهای نوکلئیک جنین میتواند یک تشخیص غیرتهاجمی دقیق برای پیشبینی عوارض جدی دوران بارداری باشد.