دوره 22، شماره 10 - ( 7-1403 )                   جلد 22 شماره 10 صفحات 770-763 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: IR.SSU.RSI.REC.1402.015


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Arabian S, Eftekhar M, Dashti S, Homayoon N, Nikfarjam E. Comparison of pregnancy outcome after adding oral or intramuscular progesterone to vaginal progesterone in frozen embryo transfer: A cross-sectional study. IJRM 2024; 22 (10) :763-770
URL: http://ijrm.ir/article-1-3353-fa.html
نتایج بارداری به دنبال اضافه کردن پروژسترون خوراکی یا عضلانی به پروژسترون واژینال در سیکل‌های انتقال جنین فریزشده: یک مطالعه‌ی مقطعی. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1403; 22 (10) :763-770

URL: http://ijrm.ir/article-1-3353-fa.html


چکیده:   (301 مشاهده)
مقدمه: در حال حاضر، انتقال جنین منجمد 41% از تمام چرخه­های انتقال جنین را تشکیل می­دهد. فرآورده­های پروژسترون واژینال به دلیل کاربرد راحت آن‌ها به انتخاب اصلی در حمایت از فاز لوتئال تبدیل شده‌اند، با این وجود استفاده از پروژسترون واژینال به تنهایی در طول چرخه‌های انتقال جنین منجمد منجر به کاهش نرخ حاملگی مداوم می‌شود. در مرکز ما، ما پروژسترون واژینال را با پروژسترون عضلانی یا دیدروژسترون خوراکی ترکیب می­کنیم.
هدف: هدف از انجام این مطالعه، بررسی مقایسه­ای تأثیر اضافه کردن پروژسترون عضلانی یا دیدروژسترون خوراکی به پروژسترون واژینال در سیکل­های انتقال جنین منجمد بود.
مواد و روش­ ها: در این مطالعه­ی مقطعی، پیامدهای بارداری در زنانی که انتقال جنین منجمد مرحله­ی کلیواژ در یک سیکل آماده­سازی آندومتر به روش هورمون درمانی داشتند و پروژسترون واژینال به همراه دیدروژسترون خوراکی یا پروژسترون واژینال به همراه عضلانی برای حمایت از فاز لوتئال در پژوهشکده علوم تولید­مثل یزد، یزد، ایران بین آپریل تا نوامبر 2023 دریافت کردند، از طریق استخراج داده از پرونده­های بیماران در دو گروه بررسی شد: گروه دیدروژسترون که پروژسترون واژینال و دیدروژسترون خوراکی برای حمایت فاز لوتئال دریافت کرده بودند. گروه پروژسترون عضلانی (IM) که پروژسترون واژینال و پروژسترون عضلانی برای حمایت از فاز لوتئال دریافت کرده بودند.
نتایج: در مجموع 960 سیکل انتقال جنین با معیارهای ورود، با 292 زن در گروه دیدروژسترون و 688 زن در گروه پروژسترون IM، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج بارداری بین دو گروه مقایسه شد. در گروه دیدروژسترون، نرخ حاملگی شیمیایی (4/28% در مقابل 9/29% و 636/0 = p)، حاملگی بالینی (3/25% در مقابل 9/26% و 604/0 = p) و نرخ زنده­زایی (9/21% در مقابل 8/23% و 525/0 = p) پایین­تر و میزان سقط جنین (7/14% در مقابل 7/11% و 210/0 = p) بالاتر از گروه دیگر بود، هرچند این تفاوت از نظر آماری معنی­دار نبود.
نتیجه­ گیری: دیدروژسترون خوراکی بدلیل سهولت استفاده و نتایج مشابه بارداری می­تواند به عنوان جایگزین پروژسترون عضلانی در حمایت فاز لوتئال مورد استفاده قرار گیرد.
نوع مطالعه: Original Article |

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به International Journal of Reproductive BioMedicine می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | International Journal of Reproductive BioMedicine

Designed & Developed by : Yektaweb