Ethics code: IR.SSU.RSI.REC.1402.015
Arabian S, Eftekhar M, Dashti S, Homayoon N, Nikfarjam E. Comparison of pregnancy outcome after adding oral or intramuscular progesterone to vaginal progesterone in frozen embryo transfer: A cross-sectional study. IJRM 2024; 22 (10) :763-770
URL:
http://ijrm.ir/article-1-3353-fa.html
نتایج بارداری به دنبال اضافه کردن پروژسترون خوراکی یا عضلانی به پروژسترون واژینال در سیکلهای انتقال جنین فریزشده: یک مطالعهی مقطعی. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1403; 22 (10) :763-770
URL: http://ijrm.ir/article-1-3353-fa.html
چکیده: (301 مشاهده)
مقدمه: در حال حاضر، انتقال جنین منجمد 41% از تمام چرخههای انتقال جنین را تشکیل میدهد. فرآوردههای پروژسترون واژینال به دلیل کاربرد راحت آنها به انتخاب اصلی در حمایت از فاز لوتئال تبدیل شدهاند، با این وجود استفاده از پروژسترون واژینال به تنهایی در طول چرخههای انتقال جنین منجمد منجر به کاهش نرخ حاملگی مداوم میشود. در مرکز ما، ما پروژسترون واژینال را با پروژسترون عضلانی یا دیدروژسترون خوراکی ترکیب میکنیم.
هدف: هدف از انجام این مطالعه، بررسی مقایسهای تأثیر اضافه کردن پروژسترون عضلانی یا دیدروژسترون خوراکی به پروژسترون واژینال در سیکلهای انتقال جنین منجمد بود.
مواد و روش ها: در این مطالعهی مقطعی، پیامدهای بارداری در زنانی که انتقال جنین منجمد مرحلهی کلیواژ در یک سیکل آمادهسازی آندومتر به روش هورمون درمانی داشتند و پروژسترون واژینال به همراه دیدروژسترون خوراکی یا پروژسترون واژینال به همراه عضلانی برای حمایت از فاز لوتئال در پژوهشکده علوم تولیدمثل یزد، یزد، ایران بین آپریل تا نوامبر 2023 دریافت کردند، از طریق استخراج داده از پروندههای بیماران در دو گروه بررسی شد: گروه دیدروژسترون که پروژسترون واژینال و دیدروژسترون خوراکی برای حمایت فاز لوتئال دریافت کرده بودند. گروه پروژسترون عضلانی (IM) که پروژسترون واژینال و پروژسترون عضلانی برای حمایت از فاز لوتئال دریافت کرده بودند.
نتایج: در مجموع 960 سیکل انتقال جنین با معیارهای ورود، با 292 زن در گروه دیدروژسترون و 688 زن در گروه پروژسترون IM، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج بارداری بین دو گروه مقایسه شد. در گروه دیدروژسترون، نرخ حاملگی شیمیایی (4/28% در مقابل 9/29% و 636/0 = p)، حاملگی بالینی (3/25% در مقابل 9/26% و 604/0 = p) و نرخ زندهزایی (9/21% در مقابل 8/23% و 525/0 = p) پایینتر و میزان سقط جنین (7/14% در مقابل 7/11% و 210/0 = p) بالاتر از گروه دیگر بود، هرچند این تفاوت از نظر آماری معنیدار نبود.
نتیجه گیری: دیدروژسترون خوراکی بدلیل سهولت استفاده و نتایج مشابه بارداری میتواند به عنوان جایگزین پروژسترون عضلانی در حمایت فاز لوتئال مورد استفاده قرار گیرد.