یکشنبه 2 دی 1403
[Archive]
دوره 15، شماره 8 - ( 6-1396 )
جلد 15 شماره 8 صفحات 470-461 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Elmaraezy A, Ibrahim Abushouk A, Emara A, Elshahat O, Ahmed H, I. Mostafa M. Effect of metformin on maternal and neonatal outcomes in pregnant obese non-diabetic women: A meta-analysis. IJRM 2017; 15 (8) :461-470
URL: http://ijrm.ir/article-1-851-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-851-fa.html
متفورمین برای زنان باردار غیر چاق بدون دیابت: یک متاآنالیز آزمایشات تصادفی کنترل شده. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1396; 15 (8) :461-470
چکیده: (3934 مشاهده)
مقدمه: متفورمین باعث افزایش وزن مادر و نوزاد در دیابت بارداری میشود، با این حال، این اثر در زنان غیردیابتی ضعیف است.
هدف: هدف ار انجام مطالعه، بررسی اثر متفورمین مصرفی در دوران بارداری بر نتایج مادران و نوزادان در زنان غیردیابتی چاق بود.
مواد و روشها: ما Medline، EMBASE، و Cochrane CENTRAL برای آزمایشهای تصادفی کنترل شده (RCTs) که در بررسی اثربخشی متفورمین در زنان چاق و غیردیابتی باردار بود، را جستجو کردیم. دادهها با استفاده از نرم افزار RevMan (نسخه 5.3) استخراج و تجزیه و تحلیل شدند. وزن تولد نوزاد از نتایج کلیدی بود. نتایج ثانویه شامل افزایش وزن مادر، بروز پرهاکلامپسی و عوارض جانبی نوزاد بود.
نتایج: دادههای دوطرفه از دوRCTs (843 نفر شرکتکننده) نشان داد که متفورمین باعث کاهش معنیداری در افزایش وزن مادر بارداری ([630/0- و 08/2] CI 95%، 35/1-MD) نسبت به دارونما میشود. برآورد خلاصه اثر، از نظر کاهش وزن نوزادان، نمره Z ([06/0- و 23/0] CI 95%، 09/0-MD) بین دو گروه تفاوت معنیداری نداشت. متفورمین با کاهش 41٪ خطر ابتلا به پرهاکلامپسی همراه بود، اما این کاهش از لحاظ آماری معنیدار نبود ([46/11، 03/0] CI 95%، 59/0RR=). هیچ یک از عوارض جانبی نوزادی شامل تولد نوزاد ([10/3، 42/0] CI 95%، 14/1RR=) و ناهنجاریهای مادرزادی ([21/3، 58/0] CI 95%، 36/1RR=) در دو گروه تفاوت معنیداری نداشت.
نتیجه گیری: برای زنان باردار چاق، متفورمین میتواند افزایش وزن حاملگی را کاهش دهد بدون اینکه در وزن نوزاد نوزاد کاهش ایجاد نماید. با توجه به شواهد موجود، متفورمین نباید برای پیشگیری از نتایج نامطلوب بارداری در زنان چاق غیردیابتی استفاده شود.
هدف: هدف ار انجام مطالعه، بررسی اثر متفورمین مصرفی در دوران بارداری بر نتایج مادران و نوزادان در زنان غیردیابتی چاق بود.
مواد و روشها: ما Medline، EMBASE، و Cochrane CENTRAL برای آزمایشهای تصادفی کنترل شده (RCTs) که در بررسی اثربخشی متفورمین در زنان چاق و غیردیابتی باردار بود، را جستجو کردیم. دادهها با استفاده از نرم افزار RevMan (نسخه 5.3) استخراج و تجزیه و تحلیل شدند. وزن تولد نوزاد از نتایج کلیدی بود. نتایج ثانویه شامل افزایش وزن مادر، بروز پرهاکلامپسی و عوارض جانبی نوزاد بود.
نتایج: دادههای دوطرفه از دوRCTs (843 نفر شرکتکننده) نشان داد که متفورمین باعث کاهش معنیداری در افزایش وزن مادر بارداری ([630/0- و 08/2] CI 95%، 35/1-MD) نسبت به دارونما میشود. برآورد خلاصه اثر، از نظر کاهش وزن نوزادان، نمره Z ([06/0- و 23/0] CI 95%، 09/0-MD) بین دو گروه تفاوت معنیداری نداشت. متفورمین با کاهش 41٪ خطر ابتلا به پرهاکلامپسی همراه بود، اما این کاهش از لحاظ آماری معنیدار نبود ([46/11، 03/0] CI 95%، 59/0RR=). هیچ یک از عوارض جانبی نوزادی شامل تولد نوزاد ([10/3، 42/0] CI 95%، 14/1RR=) و ناهنجاریهای مادرزادی ([21/3، 58/0] CI 95%، 36/1RR=) در دو گروه تفاوت معنیداری نداشت.
نتیجه گیری: برای زنان باردار چاق، متفورمین میتواند افزایش وزن حاملگی را کاهش دهد بدون اینکه در وزن نوزاد نوزاد کاهش ایجاد نماید. با توجه به شواهد موجود، متفورمین نباید برای پیشگیری از نتایج نامطلوب بارداری در زنان چاق غیردیابتی استفاده شود.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
