شنبه 3 آذر 1403
[Archive]
دوره 19، شماره 7 - ( 5-1400 )
جلد 19 شماره 7 صفحات 618-607 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rahimi Asl F, Khosravi M, Hajikhani R, Solati J, Fahimi H. Complementary effects of coenzyme Q10 and Lepidium sativum supplementation on the reproductive function of mice: An experimental study. IJRM 2021; 19 (7) :607-618
URL: http://ijrm.ir/article-1-1963-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-1963-fa.html
اثرات مکملی کوآنزیم Q10 و عصاره گیاه شاهی برروی سیستم تولید مثلی در موش: یک مطالعه تجربی. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1400; 19 (7) :607-618
چکیده: (1602 مشاهده)
مقدمه: Q10 (CoQ10)و گیاه شاهی (Lepidium sativum) اثرات درمانی بر روی ناباروری دارند.
هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی اثرات ترکیب گیاه شاهی (LS) و کوآنزیم Q10 برعملکرد تولیدمثلی موشهای نر بالغ نژاد NMRI بود.
مواد و روش ها: 80 موش نر سه ماهه با وزن (35-40گرم ) به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند (تعداد = 10 در هر گروه): گروه کنترل (تحت درمان با آب)، گروه تحت درمان با کوآنزیم Q10 (200، 300 و 400 میلیگرم/کیلوگرم/وزن بدن)، گروه تحت درمان با عصاره گیاهشاهی (200، 400 و 600 میلیگرم/کیلو گرم/وزن بدن) و گروه تحت درمان با ترکیب عصاره گیاهشاهی (600 میلیگرم/کیلوگرم/وزن بدن) و کوآنزیم Q10(200 میلیگرم/کیلوگرم/وزن بدن). سپس با استفاده از کیت الایزا سطوح تستوسترون, هورمون لوتئینکننده و هورمون تحریککننده فولیکول سرم اندارهگیری شد. کیفیت اسپرم نیز با استفاده از سیستم تجزیه و تحلیل منی با کمک کامپیوتر مورد ارزیابی قرار گرفت و همچنین سطح بیان mRNA GnRH با استفاده از RT-PCR اندازهگیری شد.
نتایج: یافتههای ما نشان داد که تعداد رفتارهای sniffing و followingدر گروه‌های تحت درمان با عصاره گیاهشاهی به طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود. علاوه بر این، تعداد رفتارهای mounting و coupling در گروه‌های تحت تیمار با کوآنزیم Q10 به طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود. نتایج ما نشان داد که میزان هورمون‌های تستوسترون, LH و FSH در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی‌داری افزایش یافته است. مطالعه ما نشان داد که درمان هم زمان با LS و کوآنزیم Q10 کلیه رفتارهای جنسی و سطح تستوسترون، LH و FSH سرم را در مقایسه با گروه کنترل بهبود بخشید. درمان همزمان با کوآنزیم Q10 و LS همچنین منجر به افزایش بقا و تحرک اسپرم و همچنین میزان بیان mRNA GnRH شد.
نتیجه گیری: درمان همزمان با کوآنزیم Q10و LS ممکن است باعث بهبود فعالیت محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-گناد و افزایش پارامترهای تولیدمثلی در موشهای نر بالغ شود.
هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی اثرات ترکیب گیاه شاهی (LS) و کوآنزیم Q10 برعملکرد تولیدمثلی موشهای نر بالغ نژاد NMRI بود.
مواد و روش ها: 80 موش نر سه ماهه با وزن (35-40گرم ) به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند (تعداد = 10 در هر گروه): گروه کنترل (تحت درمان با آب)، گروه تحت درمان با کوآنزیم Q10 (200، 300 و 400 میلیگرم/کیلوگرم/وزن بدن)، گروه تحت درمان با عصاره گیاهشاهی (200، 400 و 600 میلیگرم/کیلو گرم/وزن بدن) و گروه تحت درمان با ترکیب عصاره گیاهشاهی (600 میلیگرم/کیلوگرم/وزن بدن) و کوآنزیم Q10(200 میلیگرم/کیلوگرم/وزن بدن). سپس با استفاده از کیت الایزا سطوح تستوسترون, هورمون لوتئینکننده و هورمون تحریککننده فولیکول سرم اندارهگیری شد. کیفیت اسپرم نیز با استفاده از سیستم تجزیه و تحلیل منی با کمک کامپیوتر مورد ارزیابی قرار گرفت و همچنین سطح بیان mRNA GnRH با استفاده از RT-PCR اندازهگیری شد.
نتایج: یافتههای ما نشان داد که تعداد رفتارهای sniffing و followingدر گروه‌های تحت درمان با عصاره گیاهشاهی به طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود. علاوه بر این، تعداد رفتارهای mounting و coupling در گروه‌های تحت تیمار با کوآنزیم Q10 به طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل بود. نتایج ما نشان داد که میزان هورمون‌های تستوسترون, LH و FSH در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی‌داری افزایش یافته است. مطالعه ما نشان داد که درمان هم زمان با LS و کوآنزیم Q10 کلیه رفتارهای جنسی و سطح تستوسترون، LH و FSH سرم را در مقایسه با گروه کنترل بهبود بخشید. درمان همزمان با کوآنزیم Q10 و LS همچنین منجر به افزایش بقا و تحرک اسپرم و همچنین میزان بیان mRNA GnRH شد.
نتیجه گیری: درمان همزمان با کوآنزیم Q10و LS ممکن است باعث بهبود فعالیت محور هیپوتالاموس-هیپوفیز-گناد و افزایش پارامترهای تولیدمثلی در موشهای نر بالغ شود.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
