دوره 21، شماره 5 - ( 3-1402 )                   جلد 21 شماره 5 صفحات 386-379 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Nasrolahei S, Hosseini S A, Hosseini S A, Hosseini S N K, Hosseini S S, Moradian Lotfi P. Effect of nifedipine with and without sildenafil citrate for the management of preterm labor in pregnant women: A randomized clinical trial. IJRM 2023; 21 (5) :379-386
URL: http://ijrm.ir/article-1-2511-fa.html
تأثیر نیفیدیپین با و بدون سیلدنافیل سیترات بر درمان زایمان زودرس در زنان باردار: یک کارآزمایی بالینی. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1402; 21 (5) :379-386

URL: http://ijrm.ir/article-1-2511-fa.html


چکیده:   (718 مشاهده)
مقدمه: زایمان زودرس یکی از علل اصلی مرگ­‌و­میر نوزادان می­باشدکه مدیریت درمان آن همچنان چالش­‌برانگیز است.
هدف: از انجام این مطالعه مداخله‌ای مقایسه اثربخشی نیفیدیپین به تنهایی یا همراه با سیلدنافیل سیترات در درمان زایمان زودرس در زنان باردار بود.
مواد و روش ­ها: در این مطالعه کار آزمایی بالینی 126 زن باردار 15 تا 45 ساله که با شکایت زایمان زودرس به بیمارستان فاطمیه همدان در سال 1399 مراجعه کردند بررسی شدند. بیماران به‌طور تصادفی و مساوی به دو گروه نیفیدیپین (Nif) 20 میلی­گرم خوراکی (تک دوز)، سپس 10 میلی­گرم به فاصله هر 6 تا 8 ساعت و هم‌زمان سیلدنافیل (Nif+SC) واژینال 25 میلی‌گرم هر 8 ساعت و یا نیفیدیپین (Nif) به تنهایی قرار گرفتند. درمان 48 تا 72 ساعت در صورت عدم برطرف شدن انقباضات رحمی در هر دو گروه تکرار شد. میزان زایمان در زمان بستری و پیامد نوزادان بین دو گروه مقایسه شد.
نتایج: هر دو گروه مطالعه از نظر میانگین سنی، سن بارداری، شاخص توده بدنی و پاریتی تفاوت آماری معنی‌داری نداشتند. 2/76% بیماران گروه‌ Nif+SC در 72 ساعت اول بستری و 2/57% بیماران گروه Nif بدون زایمان باقی ماندند (02/0 =p ). میزان بستری نوزادان گروه Nif+SC در بخش مراقبت ویژه 4/25% و در گروه  Nif9/42% بود (03/0 = p).
نتیجه ­گیری: نیفیدیپین همراه با سیلدنافیل سیترات در زنان با خطر زایمان زودرس به دلیل افزایش سن حاملگی و پیامد بهتر نوزادان نسبت به نیفیدپین به‌ تنهایی برتری دارد.
نوع مطالعه: Original Article |

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به International Journal of Reproductive BioMedicine می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | International Journal of Reproductive BioMedicine

Designed & Developed by : Yektaweb