مقدمه: زایمان زودرس یکی از علل اصلی مرگومیر نوزادان میباشدکه مدیریت درمان آن همچنان چالشبرانگیز است.
هدف: از انجام این مطالعه مداخلهای مقایسه اثربخشی نیفیدیپین به تنهایی یا همراه با سیلدنافیل سیترات در درمان زایمان زودرس در زنان باردار بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه کار آزمایی بالینی 126 زن باردار 15 تا 45 ساله که با شکایت زایمان زودرس به بیمارستان فاطمیه همدان در سال 1399 مراجعه کردند بررسی شدند. بیماران بهطور تصادفی و مساوی به دو گروه نیفیدیپین (Nif) 20 میلیگرم خوراکی (تک دوز)، سپس 10 میلیگرم به فاصله هر 6 تا 8 ساعت و همزمان سیلدنافیل (Nif+SC) واژینال 25 میلیگرم هر 8 ساعت و یا نیفیدیپین (Nif) به تنهایی قرار گرفتند. درمان 48 تا 72 ساعت در صورت عدم برطرف شدن انقباضات رحمی در هر دو گروه تکرار شد. میزان زایمان در زمان بستری و پیامد نوزادان بین دو گروه مقایسه شد.
نتایج: هر دو گروه مطالعه از نظر میانگین سنی، سن بارداری، شاخص توده بدنی و پاریتی تفاوت آماری معنیداری نداشتند. 2/76% بیماران گروه Nif+SC در 72 ساعت اول بستری و 2/57% بیماران گروه Nif بدون زایمان باقی ماندند (02/0 =p ). میزان بستری نوزادان گروه Nif+SC در بخش مراقبت ویژه 4/25% و در گروه Nif9/42% بود (03/0 = p).
نتیجه گیری: نیفیدیپین همراه با سیلدنافیل سیترات در زنان با خطر زایمان زودرس به دلیل افزایش سن حاملگی و پیامد بهتر نوزادان نسبت به نیفیدپین به تنهایی برتری دارد.