مقدمه: اصطلاح ناهنجاری مادرزادی به ناهنجاریهای ساختاری یا عملکردی در زمان بارداری اطلاق میشود. در حدود 12 مرگ مرتبط با ناتوانیهای مادرزادی در هر 10000 نوزاد متولد شده رخ میدهد.
هدف: این مطالعه برآنست که شیوع و فاکتورهای مرتبط بر ناهنجاریهای مادرزادی منفرد و چندگانه را در بین تولدهای زنده شهر زاهدان در جنوب شرقی ایران ارزیابی کند.
مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 59087 تولد زنده در یک بیمارستان مرجع در شهر زاهدان واقع در جنوب شرقی ایران در طی سال های 1397-1387 صورت گرفته است. تمام تولدهای زنده توسط پزشکان اطفال بررسی و ناهنجاریهای مادرزادی براساس طبقهبندی بینالمللی بیماریها دسته بندی شدند.
نتایج: از بین تمام 59085 تولد زنده، حداقل 883 تولد زنده یک ناهنجاری قابل توجه داشتند و میزان شیوع ناهنجاریهای مادرزادی در حدود 149 به ازای هر 10000 مورد بود. ناهنجاریهای سیستمهای عصبی و گردش خون پرتکرار بودند که به ترتیب در 213 و 187 مورد از تولدهای زنده رخ دادهاند. اسپینابیفیدا رایجترین ناهنجاری سیستم مرکزی بود. شایعترین ناهنجاری سیستم گردش خون بدشکلیهای نامشخص قلب (1/17%) و سیستم گردش خون (7/18%) و مجرای شریانی باقی مانده (7/11%) بود. ارتباط معناداری بین ازدواج فامیلی والدین، سن مادر، وجود یک ناهنجاری در خانواده و خویشاوندان با ناهنجاریهای مادرزادی منفرد و چندگانه وجود داشت ( به ترتیب 02/0 = p، 02/0 = p، 001/0 > p و 01/0 = p).
نتیجه گیری: شیوع ناهنجاریهای مادرزادی 149 مورد به ازای هر 10000 تولد زنده بود. بیشترین شیوع ناهنجاریهای مادرزادی مربوط به سیستم عصبی مرکزی بود. افزایش دانش عمومی در مورد نقایص جنینی میتواند شیوع ناهنجاریهای مادرزادی را کاهش دهد.