Ethics code: IR.MUBABOL.REC.1401.050
Nazari Hagh Y, Ahmadifard M, Esmaelzadeh S, abbaszadeh S, Shokrzadeh N. Decreased expression of miRNA-200a and miRNA-223-3p in endometriosis cases during the secretory phase of the menstrual cycle: insights from a comprehensive case-control study with analysis of molecular biomarkers and their potential role in disease-induced infertility.. IJRM 2024; 22 (12) :1003-1014
URL:
http://ijrm.ir/article-1-3306-fa.html
کاهش بیان miRNA-200a و miRNA-223-3p در اندومتریوز در طول مرحله ترشحی چرخه قاعدگی: بینش از یک مطالعه مورد-شاهدی در مورد نشانگرهای زیستی مولکولی و ناباروری مرتبط با بیماری. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1403; 22 (12) :1003-1014
URL: http://ijrm.ir/article-1-3306-fa.html
چکیده: (106 مشاهده)
مقدمه: اندومتریوز وضعیتی است که با کاهش پذیرش رحم، منجر به ناباروری میشود. گزارش شده است که این بیماری حدود 20 تا 25 درصد از زنان نابارور را تحت تأثیر قرار میدهد که برخی از نشانگرهای ژنتیکی نقش مهمی در پاتوژنز و ناباروری دارند.
هدف: هدف از این مطالعه بررسی نقش miR200a و miR223-3p در لانهگزینی جنین و ارتباط آنها با ناباروری مرتبط با بیماری اندومتریوز است.
مواد و روش ها: در این مطالعه مورد-شاهدی، 36 زن مراجعهکننده به مرکز تحقیقات بهداشت باروری و ناباروری دانشگاه علوم پزشکی بابل و مرکز درمان تخصصی ناباروری فاطمه الزهرا (س) بابل در فاصله خرداد 1391 تا تیرماه 1392 مورد بررسی قرار گرفتند. آنها به دو گروه آندومتریوز و کنترل (18 = n) تقسیم شدند. نمونههای آندومتر از شرکتکنندگان بین روزهای 17 تا 24 سیکل قاعدگی جمعآوری شد. بررسی هیستوپاتولوژیک برای تأیید مرحله ترشحی نمونهها صورت گرفت و میزان بیان miR200a و miR223-3P با واکنش زنجیرهای پلیمراز رونوشت معکوس کمی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتایج: تجزیه و تحلیل نتایج بافتشناسی تأیید کرد که هر دو گروه در مرحله ترشح هستند. علاوه بر این، نتایج بیان miRNA کاهش قابل توجهی در سطح بیان miR200a و miR223-3p در گروه اندومتریوز نسبت به گروه کنترل نشان داد. سطح بیان miR223-3p و miR200a در بافت آندومتر اوتوپیک زنان مبتلا به اندومتریوز به طور قابل توجهی کمتر از گروه کنترل بود.
نتیجه گیری: نتایج ما نشان میدهد که miR200a و miR223-3p در پاتوژنز بیماری آندومتریوز نقش ایفا میکنند، در حالی که سایر ژنها و مسیرهای سیگنالینگ احتمالاً در شکست کاشت لانهگزینی ناشی از این بیماری نقش دارند.