چکیده: (2198 مشاهده)
مقدمه: ناباروری یکی از مشکلات شایع ناشی از سرطان بیضه است. مردان مبتلا غالبا تصمیم میگیرند تا قبل از انجام شیمی درمانی/ رادیوتراپی اسپرم آنها برای باروری آینده ذخیره شود. این درمان میتواند باروری را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
هدف: سرطان بیضه حتی قبل از تشخیص نیز میتواند توانایی لقاح را مختل کند. این مطالعه سعی در بررسی ویژگیهای فردی و کیفیت مایع منی در بیماران مبتلا به سرطان بیضه دارد.
مواد و روش ها: این مطالعه مشاهدهای بر روی 190 مایع منی از بیماران مبتلا به سرطان بیضه (16 تا 47 سال) که به آزمایشگاه باروری در بیمارستان سنت مری برای بانک اسپرم قبل از درمان سرطان مراجعه کرده بودند انجام شد. جنبههای متفاوتی از آنالیز مایع منی آنها مورد بررسی قرار گرفت. بیماران به چهار دسته مختلف تقسیم شدند: 1) سمینوما، 2) تراتوما، 3) تومورهای سلولی جوانه زده و 4) سایر موارد.
نتایج: نتایج نشان داد که 23 مورد از افراد آزواسپرم و 13 مورد غیرآزواسپرم مورفولوژی اسپرم "طبیعی" آنها بسیار کم و غیرقابل شمارش بود. در بین بیمارانی که توانایی تولید اسپرم داشتند، 4/59% از آنها غلظتی برابر با 106×20> میلیلیتر داشتند. میانگین "تحرک بسیار خوب" و "متوسط" در همه موارد 2/47% بود. بیش از 92% از بیماران مورفولوژی غیرطبیعی داشتند. مورفولوژی اسپرم حساسترین پارامتر مایع منی در بیماران مبتلا به سرطان بیضه است.
نتیجه گیری: اسپرماتوژنز غیرطبیعی در بیشتر بیماران مبتلا به سرطان بیضه قبل از درمان با پرتودرمانی، شیمی درمانی و یا جراحی مشاهده میشود. دلیل عدم کیفیت مایع منی در بیماران سرطانی هنوز مشخص نیست، بنابراین بیماران مبتلا به اختلالات اسپرماتوژنز باید برای تشخیص به موقع و صحیح سرطان قبل از هر نوع درمان ناباروری، معاینه دقیقی انجام دهند.