جمعه 29 فروردین 1404
[Archive]
دوره 17، شماره 6 - ( 3-1398 )
جلد 17 شماره 6 صفحات 404-395 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bakhteyari A, Zarrin Y, Nikpour P, Hosseiny Z S, Mostafavi F S, Eskandari N, et al . Diabetes mellitus increased integrins gene
expression in rat endometrium at the time of
embryo implantation. IJRM 2019; 17 (6) :395-404
URL: http://ijrm.ir/article-1-1557-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-1557-fa.html
بررسی تأثیردیابت ملیتوس بر بیان ژن اینتگرینها در آندومتر رت در بازه زمانی لانه گزینی جنین. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1398; 17 (6) :395-404
چکیده: (3101 مشاهده)
مقدمه: بیماری دیابت ملیتوس بهشدت میزان بیان ژن اینتگرینها را در بافتها و سلولهای مختلف بدن از جمله: مونوسیتها، سلولهای آندوتلیال عروق، سلولهای گلومرولار کلیوی، شبکیهی چشم و ... تحت تأثیر قرار میدهد. علاوه بر این دیابت و هایپرگلایسمی میتواند میزان موفقیت بارداری را در تکنیکهای کمک باروری (ART) و حتی در بارداری طبیعی تحت تاثیر قرار دهد. در یک سیکل جنسی طبیعی آندومتر تغییرات زیادی میکند و سوال این است که این بافت تحت شرایط دیابت چه تغییراتی به خود میبیند؟
هدف: هدف از این مطالعه بررسی بیان ژن اینتگرینهای α3، α4،αv ، β1 و β3 در آندومتر رتهای مدل دیابتیک در زمان لانهگزینی جنین میباشد.
موارد و روشها: 28 رت ماده نژاد ویستار به 4 گروه: کنترل، دیابتیک، دیابتی درمان شده با متفورمین و دیابتی درمان شده با پیوگلیتازون تقسیم شدند. سپس در زمان لانهگزینی جنین (4 روز بعد از مشاهده پلاگ واژینال) با استفاده از تکنیک Real-time PCR بیان ژن اینتگرینهایα3 ، α4،αv ، β1 و β3 در آندومتر مورد مطالعه قرار گرفت.
نتایج: میزان بیان ژن زیر واحدهای اینتگرینها در رتهای گروه دیابتیک در مقایسه با گروه کنترل بهصورت معناداری افزایش یافته بود. درمان با پیوگلیتازون بهصورت معناداری بیان ژنها را نسبت به گروه دیابتیک کاهش داد در حالیکه متفورمین باعث افزایش بیان اینتگرینهایα3 و α4شد اما بیان دیگر اینتگرینها را کاهش داد.
نتیجه گیری: دیابت به صورت معناداری میزان بیان ژن اینتگرینهای مورد مطالعه را افزایش داد بنابراین میتواند یکی از عوامل بالقوه در شکست لانهگزینی در نظر گرفته شود.
هدف: هدف از این مطالعه بررسی بیان ژن اینتگرینهای α3، α4،αv ، β1 و β3 در آندومتر رتهای مدل دیابتیک در زمان لانهگزینی جنین میباشد.
موارد و روشها: 28 رت ماده نژاد ویستار به 4 گروه: کنترل، دیابتیک، دیابتی درمان شده با متفورمین و دیابتی درمان شده با پیوگلیتازون تقسیم شدند. سپس در زمان لانهگزینی جنین (4 روز بعد از مشاهده پلاگ واژینال) با استفاده از تکنیک Real-time PCR بیان ژن اینتگرینهایα3 ، α4،αv ، β1 و β3 در آندومتر مورد مطالعه قرار گرفت.
نتایج: میزان بیان ژن زیر واحدهای اینتگرینها در رتهای گروه دیابتیک در مقایسه با گروه کنترل بهصورت معناداری افزایش یافته بود. درمان با پیوگلیتازون بهصورت معناداری بیان ژنها را نسبت به گروه دیابتیک کاهش داد در حالیکه متفورمین باعث افزایش بیان اینتگرینهایα3 و α4شد اما بیان دیگر اینتگرینها را کاهش داد.
نتیجه گیری: دیابت به صورت معناداری میزان بیان ژن اینتگرینهای مورد مطالعه را افزایش داد بنابراین میتواند یکی از عوامل بالقوه در شکست لانهگزینی در نظر گرفته شود.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
