پنجشنبه 1 آذر 1403
[Archive]
دوره 19، شماره 7 - ( 5-1400 )
جلد 19 شماره 7 صفحات 598-589 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
solgi T, Amiri I, Soleimani Asl S, Saidijam M, Mirzaei seresht B, Artimani T. Antiapoptotic and antioxidative effects of cerium oxide nanoparticles on the testicular tissues of streptozotocin-induced diabetic rats: An experimental study. IJRM 2021; 19 (7) :589-598
URL: http://ijrm.ir/article-1-1819-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-1819-fa.html
اثرات ضد آپوپتوزی و ضد اکسید کننده ای نانوذرات اکسید سریم در بافت بیضه رتهای دیابتی شده ناشی از استرپتوزوتوسین. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1400; 19 (7) :589-598
چکیده: (1479 مشاهده)
مقدمه: نانوذرات دیاکسید سریم (CNPs)، به دلیل فعالیتهای ضد دیابتی و آنتیاکسیدانی در درمان بیماریهای مرتبط با استرس اکسیداتیو پیشنهاد شدهاند.
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر CNP بر آپوپتوز ناشی از هایپرگلایسمی و استرس اکسیداتیو در بیضه رتهای دیابتی شده بود
مواد و روش ها: تعداد 24 رت نربه 4 گروه دیابتی؛ CNP؛ گروه دیابتیهای دریافتکننده CNP و کنترل تقسیم شدند .(n = 6) گروه کنترل فقط آب و غذا دریافت نموده در حالیکه در گروه دیابتی موشها با دریافت 60 میلیگرم بر کیلوگرم استرپتوزوتوسین (STZ) دیابتی شدند. CNP نیز با دوز روزانه 30 میلیگرم بر کیلوگرم به مدت دو هفته به موشها داده شد. مقادیر مالون دی آلدئید و تیول تام با استفاده از اسپکترو فتومتر اندازهگیری شد. میزان بیان BAX و Bcl-2 نیز با کمک تکنیک ریل تایم PCR تعیین گردید. برای اندازهگیری پروتئین کاسپاز 3 هم از تکنیک وسترن بلات استفاده شد.
نتایج: محتوای مالون دیآلدئید (MDA) به صورت معناداری در رتهای دیابتی شده افزایش نشان داد، در حالی که میزان گروه تیول کلی (TTG) بطور قابل ملاحظهای کاهش یافته بود. مارکرهای زیستی آپوپتوز شامل کاسپاز 3، پروتئین 2 لنفوم سلول بتا مرتبط به سلول ایکس (BAX)، نسبت mRNA BAX/ پروتئین 2 لنفوم سلول بتا (Bcl-2)، در رتهای دیابتی شده با STZ افزایش داشتند (006/0 = p). استفاده از CNP باعث افزایش قابل توجهی در سطح TTG از یک سو و کاهش قابل توجهی در محتوای MDA، سطوح کاسپاز 3 و BAX و همچنین نسبت mRNA BAX / Bcl-2 از سوی دیگر شد. تیمار با CNP باعث افزایش قابل ملاحظهای در بیان سطح mRNA Bcl-2 شد (0001/0 > p).
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که تیمار با CNP باعث کاهش آپوپتوز و استرس اکسیداتیو ناشی از دیابت در بیضه میشود. از این رو، این نانوذره میتواند برای درمان اختلالات تولیدمثل مرتبط با دیابت استفاده شود.
هدف: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر CNP بر آپوپتوز ناشی از هایپرگلایسمی و استرس اکسیداتیو در بیضه رتهای دیابتی شده بود
مواد و روش ها: تعداد 24 رت نربه 4 گروه دیابتی؛ CNP؛ گروه دیابتیهای دریافتکننده CNP و کنترل تقسیم شدند .(n = 6) گروه کنترل فقط آب و غذا دریافت نموده در حالیکه در گروه دیابتی موشها با دریافت 60 میلیگرم بر کیلوگرم استرپتوزوتوسین (STZ) دیابتی شدند. CNP نیز با دوز روزانه 30 میلیگرم بر کیلوگرم به مدت دو هفته به موشها داده شد. مقادیر مالون دی آلدئید و تیول تام با استفاده از اسپکترو فتومتر اندازهگیری شد. میزان بیان BAX و Bcl-2 نیز با کمک تکنیک ریل تایم PCR تعیین گردید. برای اندازهگیری پروتئین کاسپاز 3 هم از تکنیک وسترن بلات استفاده شد.
نتایج: محتوای مالون دیآلدئید (MDA) به صورت معناداری در رتهای دیابتی شده افزایش نشان داد، در حالی که میزان گروه تیول کلی (TTG) بطور قابل ملاحظهای کاهش یافته بود. مارکرهای زیستی آپوپتوز شامل کاسپاز 3، پروتئین 2 لنفوم سلول بتا مرتبط به سلول ایکس (BAX)، نسبت mRNA BAX/ پروتئین 2 لنفوم سلول بتا (Bcl-2)، در رتهای دیابتی شده با STZ افزایش داشتند (006/0 = p). استفاده از CNP باعث افزایش قابل توجهی در سطح TTG از یک سو و کاهش قابل توجهی در محتوای MDA، سطوح کاسپاز 3 و BAX و همچنین نسبت mRNA BAX / Bcl-2 از سوی دیگر شد. تیمار با CNP باعث افزایش قابل ملاحظهای در بیان سطح mRNA Bcl-2 شد (0001/0 > p).
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که تیمار با CNP باعث کاهش آپوپتوز و استرس اکسیداتیو ناشی از دیابت در بیضه میشود. از این رو، این نانوذره میتواند برای درمان اختلالات تولیدمثل مرتبط با دیابت استفاده شود.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
