مقدمه: ارتباط بین تخمکها و سلولهای احاطهکننده آنها نقش عمدهای در جهت پیشرفت میوز و پتانسیل تکوینی تخمک ایفا میکنند.
هدف: این مطالعه جهت ارزیابی اثر همکشتی سلولهای کومولوس-گرانولوزای طبیعی (GCCs: Granulosa cumulus cells) با تخمکها از موشهایی با سندروم تخمدان پلیکیستیک (PCOS: Polycystic ovarian syndrome) طراحی شد.
مواد و روش ها: سلولهای کومولوس-گرانولوزای طبیعی از ۱۰ موش NMRI ماده بالغ (۳۵-۳۰ گرم، ۸-۷ هفته) جمعآوری شد و در محیط کشت MEM-α تأمین شده با ۵% سرم جنین گاوی به مدت ۴۸-۲۴ ساعت کشت داده شدند ( cells/well۱۰۶×۱). سپس، تخمکهای حباب زاینده از موشهایی با سندروم تخمدان پلیکیستیک در حضور GCCs طبیعی کشت داده شده (گروه تجربی) و بدون حضور GCCs (گروه کنترل) کشت داده شدند. میزان بلوغ آزمایشگاهی و کیفیت تخمکهای PCOs به وسیله ارزیابی بیان ژن TFAM (qReal Time-PCR) و Cx43 و ارتباط بین تخمکهای PCOs و GCCs طبیعی بعد از ۲۴ ساعت از کشت دنبال شد.
نتایج: همکشتی GCCs طبیعی و تخمکهای PCOs در گروه تجربی کمپلکسی بنام کمپلکس GCCsطبیعی-تخمک PCOs تشکیل داد. میزان بلوغ این کمپلکسها بهطور معنیداری در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت (۰۰۱/۰ >p ). تفاوت معنیداری در بیان ژنهای Cx43 (001/0 > p) و TFAM (03/0 = p) در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل پیدا شد. همچنین ارتباط بین تخمکهای PCOs و GCCs طبیعی در تصاویر میکروسکوپ الکترونی نگاره مشاهده شد.
نتیجه گیری: همکشتی با GCCs طبیعی منجر به بهبود پتانسیل تخمکهای PCOs برای ورود به تقسیمات میوزی میشود که ممکن است منتج به بهبود تکنیکهای کمک باروری شود.
کلمات کلیدی: PCOs، همکشتی، سلولهای کومولوی گرانولوزا، IVM، Cx43.