چهارشنبه 24 اردیبهشت 1404
[Archive]
دوره 23، شماره 2 - ( 12-1403 )
جلد 23 شماره 2 صفحات 184-171 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.TUMS.AEC.1401.001
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Gholami K, Asheghmadine E, Guitynavard F, Zareian Baghdadabad L, Taheri D, Zahmatkesh P, et al . An investigation of the therapeutic potential of the testicular tissue encapsulated in amnion membrane in mouse model: An experimental study. IJRM 2025; 23 (2) :171-184
URL: http://ijrm.ir/article-1-3400-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-3400-fa.html
بررسی پتانسیل درمانی بافت بیضه محصور شده در غشای آمنیون در مدل موش: یک مطالعه تجربی. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1403; 23 (2) :171-184
چکیده: (178 مشاهده)
مقدمه: بازگرداندن باروری در افراد سرطانی مرد از طریق پیوند بافت بیضه به دلیل از دست دادن سلولهای بنیادی اسپرماتوگونیال (SSCs) ناشی از هیپوکسی با چالشهایی مواجه است. کپسولاسیون هیدروژل برای به حداقل رساندن آسیب هیپوکسیک در پیوند بافت بیضه مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور، هیدروژل مشتق از غشای آمنیون انسان (hAM) میتواند یک جایگزین باشد.
هدف: پتانسیل هیدروژل مشتق شده از آمنیون برای حمایت از پیوند بافت بیضه مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، نمونه‌های بافت بیضه (mm3 1-3) از 16 موش نر نژاد NMRI (4-5 هفته، 2 ± 22 گرم) تهیه شد. این قطعات بافتی با یا بدون (کنترل) کپسول کردن در هیدروژل مشتق از پرده آمنیون، بصورت اتولوگ در زیر پوست پشتی موش‌هایی که در معرض اخته یک طرفه یا دوطرفه قرار گرفتند بودند، پیوند شد. بافتهای بیضه پیوند شده از نظر بافت‌شناسی برای پارامترهای کلیدی، از جمله یکپارچگی لوله‌های منیساز (STs)، بقای SSCs، عملکرد سلول سرتولی و همچنین هیپوکسی و آپوپتوز در روز 21 از پیوند مورد ارزیابی قرار گرفتند.
نتایج: تفاوت معنیداری بین گروهها از نظر یکپارچگی ST، تعداد SSCها، عملکرد سلول سرتولی یا سطوح آپوپتوز ناشی از فاکتور 1-آلفا و هیپوکسی مشاهده نشد (05/0p ≤ ).
نتیجه گیری: این مطالعه هیچ تأثیری از کپسوله کردن بافتهای بیضه در هیدروژل مشتق از پرده آمنیون انسان بر نتایج پیوند بافت بیضه نشان نداد.
هدف: پتانسیل هیدروژل مشتق شده از آمنیون برای حمایت از پیوند بافت بیضه مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، نمونه‌های بافت بیضه (mm3 1-3) از 16 موش نر نژاد NMRI (4-5 هفته، 2 ± 22 گرم) تهیه شد. این قطعات بافتی با یا بدون (کنترل) کپسول کردن در هیدروژل مشتق از پرده آمنیون، بصورت اتولوگ در زیر پوست پشتی موش‌هایی که در معرض اخته یک طرفه یا دوطرفه قرار گرفتند بودند، پیوند شد. بافتهای بیضه پیوند شده از نظر بافت‌شناسی برای پارامترهای کلیدی، از جمله یکپارچگی لوله‌های منیساز (STs)، بقای SSCs، عملکرد سلول سرتولی و همچنین هیپوکسی و آپوپتوز در روز 21 از پیوند مورد ارزیابی قرار گرفتند.
نتایج: تفاوت معنیداری بین گروهها از نظر یکپارچگی ST، تعداد SSCها، عملکرد سلول سرتولی یا سطوح آپوپتوز ناشی از فاکتور 1-آلفا و هیپوکسی مشاهده نشد (05/0p ≤ ).
نتیجه گیری: این مطالعه هیچ تأثیری از کپسوله کردن بافتهای بیضه در هیدروژل مشتق از پرده آمنیون انسان بر نتایج پیوند بافت بیضه نشان نداد.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
