چهارشنبه 3 بهمن 1403
[Archive]
دوره 22، شماره 11 - ( 8-1403 )
جلد 22 شماره 11 صفحات 882-871 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.ACECR.ROYAN.REC.1400.017
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Aliabadi E, Nateghian Z, Nasr-Esfahani M H, Tavalaee M, Talaei-Khozani T. Effects of L-carnitine and pentoxifylline on long-term preservation of the human sperms: An experimental study. IJRM 2024; 22 (11) :871-882
URL: http://ijrm.ir/article-1-3156-fa.html
URL: http://ijrm.ir/article-1-3156-fa.html
تأثیر ال-کارنیتین و پنتوکسیفیلین بر نگهداری طولانی مدت اسپرم انسان در شرایط بدون انجماد: یک مطالعه تجربی. International Journal of Reproductive BioMedicine. 1403; 22 (11) :871-882
چکیده: (116 مشاهده)
مقدمه: در مراکز ناباروری، نگهداری دراز مدت اسپرم با کیفیت بالا یک مسئله چالش برانگیز است.
هدف: هدف از انجام مطالعه حاضر، نگهداری دراز مدت اسپرماتوزای انسان با افزودن ال-کارنیتین و پنتوکسیفیلین بدون استفاده از روشهای گرانقیمت انجماد است.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 26 نمونه مایع منی نورموزواسپرمی با سن 34-28 سال به روش شناورسازی آماده و به سه قسمت تقسیم شد: گروه کنترل بدون تیمار، گروه ال-کارنیتین و گروه پنتوکسیفیلین. نمونهها در دمای oC 6-4 تا 12 ساعت نگهداری و تحرک اسپرم ارزیابی شد. درصد اسپرمهای دارای DNA دو رشتهای، اسپرمهای آپوپتوتوز شده و اسپرم‌هایی با آکروزومی یکپارچه به ترتیب با ارزیابی ساختار کروماتین اسپرم، رنگآمیزی AnnexinV-PI و لکتین peanut agglutinin مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج: در روز هفتم، 26/4 ± 83/26% از اسپرمها در گروه پنتوکسیفیلین متحرک بودند که بطور معنیداری بیش از گروه ال-کارنیتین (61/0 ± 67/6%) و کنترل (17/0 ± 83/0%) بود (001/0 < p). در روز 12، در حالیکه همه اسپرمها در گروه ال-کارنیتین و کنترل تحرک خود را از دست داده بودند، افزودن پنتوکسیفیلین منجر به این شد که 47/0 ± 17/3% از اسپرمها تحرک خود را نگه دارند (001/0 < p). از آن گذشته، در روز 12، درصد اسپرمهای دچار اپوپتوز در گروه درمان شده با پنتوکسیفیلین (20/0 ± 8%) بطور معنیداری کمتر از گروه درمان شده با ال-کارنیتین (28/0 ± 9/5%) بود (03/0 = p). هیچکدام از افزودنیها دارای اثر بر روی تعداد اسپرم با DNA دو رشتهای نبودند (05/0 > p). تا روز 12، ال-کارنیتین توانست یکپارچگی اکروزم را نگه دارد.
نتیجه گیری: با وجود اینکه پنتوکسیفیلین تحرک اسپرم را بهبود بخشید، ال-کارنیتین در پیشگیری از آپوپتوز و واکنش آکروزومی کاراتر بود. گرچه بدون توجه به نوع درمان، DNA در برابر دناتوره شدن مقاوم بود.
هدف: هدف از انجام مطالعه حاضر، نگهداری دراز مدت اسپرماتوزای انسان با افزودن ال-کارنیتین و پنتوکسیفیلین بدون استفاده از روشهای گرانقیمت انجماد است.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 26 نمونه مایع منی نورموزواسپرمی با سن 34-28 سال به روش شناورسازی آماده و به سه قسمت تقسیم شد: گروه کنترل بدون تیمار، گروه ال-کارنیتین و گروه پنتوکسیفیلین. نمونهها در دمای oC 6-4 تا 12 ساعت نگهداری و تحرک اسپرم ارزیابی شد. درصد اسپرمهای دارای DNA دو رشتهای، اسپرمهای آپوپتوتوز شده و اسپرم‌هایی با آکروزومی یکپارچه به ترتیب با ارزیابی ساختار کروماتین اسپرم، رنگآمیزی AnnexinV-PI و لکتین peanut agglutinin مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج: در روز هفتم، 26/4 ± 83/26% از اسپرمها در گروه پنتوکسیفیلین متحرک بودند که بطور معنیداری بیش از گروه ال-کارنیتین (61/0 ± 67/6%) و کنترل (17/0 ± 83/0%) بود (001/0 < p). در روز 12، در حالیکه همه اسپرمها در گروه ال-کارنیتین و کنترل تحرک خود را از دست داده بودند، افزودن پنتوکسیفیلین منجر به این شد که 47/0 ± 17/3% از اسپرمها تحرک خود را نگه دارند (001/0 < p). از آن گذشته، در روز 12، درصد اسپرمهای دچار اپوپتوز در گروه درمان شده با پنتوکسیفیلین (20/0 ± 8%) بطور معنیداری کمتر از گروه درمان شده با ال-کارنیتین (28/0 ± 9/5%) بود (03/0 = p). هیچکدام از افزودنیها دارای اثر بر روی تعداد اسپرم با DNA دو رشتهای نبودند (05/0 > p). تا روز 12، ال-کارنیتین توانست یکپارچگی اکروزم را نگه دارد.
نتیجه گیری: با وجود اینکه پنتوکسیفیلین تحرک اسپرم را بهبود بخشید، ال-کارنیتین در پیشگیری از آپوپتوز و واکنش آکروزومی کاراتر بود. گرچه بدون توجه به نوع درمان، DNA در برابر دناتوره شدن مقاوم بود.
نوع مطالعه: Original Article |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
